مرکز داده های سنتی سیستم های یو پی اس برای مدت های طولانی از یک نوع طراحی دو بعدی استفاده می کنند، با استفاده از جریان متناوب (AC)، آن را به جریان مستقیم (DC) تغییر می دهند، که باتری ها را تخلیه می کند و سپس دوباره آن را به AC تبدیل می کند. این سیستم های UPS از “ماژول های” نسبتا بزرگ استفاده کرده اند تا سیستم های با ظرفیت بالا را تولید کنند یا برای بارگیری “N + 1” بدست آورند. برای مثال، سه نوع UPS های 500 kVA می توانند حداکثر 1000 کیلو وات را ارائه دهند.
در سال های اخیر، روند استفاده از ماژول های بسیار کوچکتر (10 kVA تا 50 kVA) برای ساخت سیستم های UPS بسیار زیاد است. همانند هر چیزی در مهندسی، مزایا و معایب وجود دارد. مزایای اصلی برای رویکرد مدولار عبارت است از توانایی افزایش ظرفیت در صورت نیاز (فرض بر اندازه گیری اولیه) و کاهش هزینه تعمیر و نگهداری. ماژول ها قابل تعویض هستند و می توانند به وسیله کاربر برای مبادله یا تعمیر به کارخانه بازگردند. سیستم های مدولار نیز به طور کلی طراحی شده اند تا یک ماژول دیگر را برای پذیرش ظرفیت امتیاز خود طراحی کنند و به طور ذاتی “N + 1” را با هزینه بسیار پایین تر از سیستم های بسیار بزرگ امکان پذیر کنند.
آخرین مزیت بالقوه برای سیستم های مدولار UPS کارایی آن است. یک سیستم UPS با بیشترین کارآیی زمانی که نزدیک به حداکثر توان آن است، کار می کند. همانطور که بار افت می کند، کارایی نیز دارد.
سیستم های یو پی اس ماژولار را می توان به راحتی پیکربندی کرد. به طوری که آنها نزدیک به ظرفیت اجرا می شوند. سیستم های UPS بزرگ و سنتی معمولا با تمام ظرفیت های پیش بینی شده در آینده خریداری می شوند، به طوری که اغلب آنها برای چندین سال، حتی اگر به مدت طولانی، کمتر از ظرفیت خود هستند. با این حال، صرفه جویی در هزینه، همیشه به معنای پایین آمدن ظرفیت است که به این معنی کاهش بهره وری است. این می تواند در یک سیستم مدولار “N + 1” از طریق مدیریت انرژی دقیق به حداقل برسد.
با این وجود، با هر نوع پیکربندی “2N” بدون در نظر گرفتن نوع، همیشه لازم است که قدرت را مدیریت کنید تا هیچ سیستم بیش از 50 درصد از ظرفیت آن بارگذاری نشود، در غیر این صورت اگر سیستم تکراری، بارگذاری اشتراک نتواند بیش از حد بارگیری شود. در نتیجه، هر یو پی اس که در حالت “2N” در حال اجرا است، با کمترین کارایی کار می کند. دوباره، با مدیریت بسیار دقیق، یک UPS مدولار ممکن است بیشتر از یک سیستم بزرگتر و با ظرفیت ثابت پیکربندی شود، و این ممکن است باعث صرفه جویی در قدرت درازمدت شود. بسیاری از “ifs”، “mays” و “mays” در این سناریو وجود دارد.
معایب سیستم های مدولار مشروط است و به چندین عامل بستگی دارد. سیستم های کوچکتر مدولار (تا حدود 120 کیلو وات) تمایل دارند که به صورت کابینت های اضافی نصب شوند. این به معنای فضای اضافه و وزن در اتاق ماشین است. بسته به اینکه تعداد ردیف های کابینت مجهز شده است و چگونه مدارهای توزیع آنها سیم کشی شده است، ممکن است ناشی از ،از دست دادن مقدار مقیاس اقتصادی شود. زیرا ظرفیت اضافی در یک یو پی اس ممکن است به راحتی در قسمت دیگری از طبقه که به آن نیاز دارد دسترسی پیدا کند. این امر می تواند تا حدی با حرکت دادن ماژول های UPS به جایی که مورد نیاز است، فرض شود که اندازه قاب مناسب است. اما بیش از حد با یک قاب 80 kVA در یک ردیف که هرگز نیازی به بیش از 30 کیلو وات نخواهد داشت فقط هزینه نیست.
همچنین، باتری های استفاده شده در داخل مرکز داده، باید اسید سرب تنظیم شده با (VRLA) باشد. این نوع باتری در اکثر UPS ها امروزه استفاده می شود، اما خطرات خاص و محدودیت های طول عمر را که می تواند در طول زمان در هزینه های جایگزینی به وجود آورد، انجام می دهد. اگر شما در حال استفاده از یک مرکز داده بزرگ هستید و ترجیح میدهید باتری های سرب هسته سرم مرطوب در طولانی مدت (با وجود هزینه اولیه، ساخت و ساز و شرایط تعمیر و نگهداری)، UPS های کوچکتر را در میان ردیف های کابینت خود قرار دهید.
این به این دلیل است که در هر جایی از راه دور DC نیاز به سیم کشی بزرگ است که هزینه بسیار زیادی دارد و همچنین فضای مصرف کننده زیادی است. امروزه، با این حال، می توانید سیستم های بزرگ و مرکزی را به صورت سنتی یا مدولار نصب کنید، با استفاده از هر کدام از نوع باتری شما ترجیح می دهید.
یکی دیگر از عوامل شامل افزونگی ساخته شده در اکثر سیستم های مدولار است. اگر فریم به طور کامل پر شده باشد (برای مثال، نه ماژول 10 کیلو وات 10 کیلو وات)، در اصل هیچ مشکلی وجود ندارد. با این حال، اگر قاب کاملا جمع نشده باشد، مسئولیت شما در مدیریت قدرت است، به طوری که همیشه حداقل یک مقدار از ظرفیت استفاده نشده از ماژول وجود دارد. در غیر این صورت افزونگی شما از بین می رود
بزرگترین بحث در مورد UPS های مدولار، قابلیت اطمینان است. به خوبی شناخته شده است که قطعات بیشتر در هر سیستم، بیشتر احتمال این که چیزی شکست بخورد. طرفداران UPS سنتی بر این عامل متمرکز هستند، اما تولید کنندگان سیستم های مدولار جدیدتر، کارشناسان بسیار مورد توجه قرار گرفته اند تحلیل های آماری را بر روی سیستم های آنها انجام می دهند و می توانند به شما داده های نظری و میدانی را در مقابل عقلانیت متعارف نشان دهند. واقعیت این است که نام تجاری اصلی امروز UPS ها بسیار قابل اعتماد هستند. شما احتمالا باید عوامل دیگر را انتخاب کنید.
هر دو نوع UPS را می توان در هر دو یا مشابه یا در مناطق مختلف مرکز داده مخلوط کرد. بعضی از مردم از یک UPS سنتی به عنوان منبع اصلی خود استفاده می کنند، اما از سیستم های کوچکتر و مدولار به عنوان منبع دوم برای سخت ترین سخت افزار دوگانه خود استفاده می کنند تا “2N” اضافی را بدون در نظر گرفتن این هزینه برای کل شرکت فراهم کنند.
http://makelsanco.ir/what-is-the-difference-between-a-modular-and-central-emergency-power-supply/
